Podręczniki 3.0 Ed

Podstawowe

Podręcznik Gracza Przewodnik Mistrza Podziemi Ekran Mistrza Podziemi Księga Broni i Ekwipunku Księga Potworów Księga Potworów II Księga Plugawego Mroku Księga Wyzwań Bóstwa i Półbogowie Poradnik Budowniczego Twierdz Krainy Wschodu Czarci Foliał Księga Planów Podręcznik Przygód Epickich
Suplementy

Księga i Krew Miecz i Pięść Obrońcy Wiary Pieśń i Cisza Władcy Dziczy Podręcznik Psioniki
Forgotten Realms

Zapomniane Krainy Opis Świata Rasy Faerunu Potwory Faerunu Magia Faerunu Wyznania i Panteony Srebrne Marchie Lśniące południe Władcy Mroku
Przygody

D&D Gra Przygodowa Powrót do Świątyni Złych Żywiołów Serce Wieży Nocnego Kła Stojący Kamień Władca Żelaznej Fortecy Kuźnia Gniewu Głęboki Horyzont Głos w Snach Bastion Straconych Dusz Bezsłoneczna Cytadela Miasto Pajęczej Królowej

Czarodziej
Strona główna :: Klasy podstawowe :: Czarodziej [Plik .doc]

Kilka niezrozumiałych słów i pośpieszny gest mają więcej mocy niż topór wojenny, pod warunkiem, że są to słowa i gesty czarodzieja. Te proste czynności sprawiają, że magia wydaje się łatwa, ale stanowią one tylko ułamek czasu, jaki czarodziej musi, spędzić pochylając się nad swoją księgą magiczną, przygotowując każdy czar, oraz śladową część lat, jakie zostały poświęcone na naukę sztuki magicznej.
Czarodzieje korzystają z magii dzięki intensywnym studiom. Badają zatęchłe księgi, debatują na temat teorii magicznych z kumplami po fachu i ćwiczą, kiedy tylko mogą. Dla czarodzieja magia nie jest talentem, ale trudną, przynoszącą satysfakcję sztuką.
    Przygody: Czarodzieje szukają przygód ostrożnie i przezornie. Kiedy są przygotowani, mogą osiągnąć czarami niszczycielski efekt. Zaatakowani z zaskoczenia, mogą odnieść rany. Szukają wiedzy, potęgi i środków na prowadzenie badań. Mogą mieć zarówno szlachetne, jak i podłe pobudki, tak jak inni poszukiwacze przygód.
    Charakterystyka: Siłą czarodzieja są jego czary. Wszystko inne ma znaczenie drugorzędne. Dzięki eksperymentowaniu, zbieraniu doświadczenia, a także od innych czarodziejów uczy się nowych zaklęć. Oprócz zdobywania nowych czarów, czarodziej uczy się lepiej wykorzystywać znane czary, czyniąc je bardziej potężnymi i lepszymi.
Niektórzy czarodzieje specjalizują się w konkretnym rodzaju magii. Specjalizacja sprawia, że czarodziej jest mocniejszy na wybranym polu, ale ogranicza możliwość rzucania pewnych czarów nie należących do określonej dziedziny.
Czarodziej może przywołać Chowańca: małego, magicznego, zwierzęcego towarzysza, który mu służy. Dla niektórych czarodziejów chwańce są jedynymi przyjaciółmi.
    Charakter: Czarodziej skłania się bardziej do prawa niż chaosu, ponieważ nauka magii nagradza tych, którzy są zdyscyplinowani. Iluzjoniści i transmuterzy są odpowiednio mistrzami podstępu i zmiany. Ci przedkładają chaos nad prawo.
    Religia: Czarodzieje powszechnie czczą Boccoba, boga magii. Niektórzy, zwłaszcza nekromanci, lub po prostu czarodzieje będący mizantropami, wyznają Wee Jas, boginię magii i śmierci. Czarodzieje są jednak bardziej skupieni na swoich studiach, niż na duchowej stronie życia.Czarodzieje uznają siebie nawzajem za towarzyszy bądź rywali. Nawet czarodzieje pochodzący z bardzo odległych kultur czy tradycji magicznych mają wiele wspólnego, ponieważ wszyscy podlegają uniwersalnym prawom magii. W przeciwieństwie do wojowników czy łotrzyków, czarodzieje postrzegają siebie jako członków odrębnej, choć zróżnicowanej grupy. W cywilizowanych krajach, gdzie czarodzieje studiują w akademiach, szkołach lub gildiach, postrzegają się oni przez pryzmat członkostwa w tych formalnych organizacjach. Chociaż mag z gildii może pogardzać wioskowym czarodziejem, który uczył się od stetryczałego pustelnika, nigdy nie zaprzeczy, że ten drugi również jest czarodziejem.
    Pochodzenie: Czarodzieje uznają siebie nawzajem za towarzyszy bądź rywali. Nawet czarodzieje pochodzący z bardzo odległych kultur czy tradycji magicznych mają wiele wspólnego, ponieważ wszyscy podlegają uniwersalnym prawom magii. W przeciwieństwie do wojowników czy łotrzyków, czarodzieje postrzegają siebie jako członków odrębnej, choć zróżnicowanej grupy. W cywilizowanych krajach, gdzie czarodzieje studiują w akademiach, szkołach lub gildiach, postrzegają się oni przez pryzmat członkostwa w tych formalnych organizacjach. Chociaż mag z gildii może pogardzać wioskowym czarodziejem, który uczył się od stetryczałego pustelnika, nigdy nie zaprzeczy, że ten drugi również jest czarodziejem.
    Rasy: Ludzi ciągnie do magii z różnych powodów: ciekawości, ambicji, pragnienia władzy lub osobistych skłonności. Ludzcy czarodzieje to praktyczni innowatorzy, tworzący nowe czary lub twórczo używający starych.
Elfy są zafascynowane magią i wiele z nich zostaje czarodziejami z miłości do tej sztuki. Czarodzieje elfy uznają siebie za artystów i mają magię w wielkim poważaniu, traktując ją jako cudowną tajemnicę, w odróżnieniu od bardziej pragmatycznych ludzkich czarodziejów, którzy widzą magię jakoe zestaw narzędzi lub sztuczek.
Magia iluzji tak łatwo przychodzi gnomom, że stanie się iluzjonistą jest dla bardziej bystrych i utalentowanych gnomów wprost naturalne. Czarodzieje gnomy nie specjalizujący się w szkole iluzji są rzadcy, ale radzą sobie zupełnie dobrze.
Czarodzieje krasnoludy i niziołki pojawiają się rzadko, ponieważ ich społeczeństwo nie zachęca do studiowania magii. Czarodzieje półośki są rzadcy, ponieważ niewielu półorków posiada inteligencję potrzebną do czarostwa.
Drowy (złe, podziemne elfy) często są czarodziejami, za to pośród dzikich humanoidów czarodzieje występują bardzo rzadko.
    Inne klasy: Czarodzieje wolą współdziałać z członkami innych klas. Uwielbiają rzucać czary zza silnych wojowników, magicznie wspomagać łotrzyków i wysyłać ich na zwidy oraz polegać na objawionym leczeniu kapłanów. Mogą uważać przedstawicieli niektórych klas, takich jak zaklinacze, łotrzykowie i bardowie, za niezbyt poważnych, ale zwykle są dalecy od osądzania innych.

    Atrybuty: Intelekt określa moc czaru, jaki może rzucić czarodziej, ile czarów może rzucić dziennie i jak trudne są one do odparcia. Aby rzucić zaklęcie, czarodziej musi mieć wartość intelektu 10 + poziom czaru. Czarodziej otrzymuje czary premiowe oparte na Intelekcie. Skala Trudności rzutu obronnego przeciwko zaklęciom czarodzieja wynosi 10 + poziom czaru + modyfikator z Intelektu czarodzieja. Wysoka Zręczność pomaga czarodziejowi, który za zwyczaj nosi lekki pancerz lub go nie nosi wcale, ponieważ zapewnia mu premię do Klasy Pancerza. Dobra Budowa daje czarodziejowi dodatkowe punkty wytrzymałości, których w przeciwnym razie miałby bardzo niewiele.
    Charakter: Każdy.
    Kość Wytrzymałości: k4.

Umiejętności klasowe
Umiejętności czarodzieja (i atrybut kluczowy dla każdej umiejętności) to:
Alchemia (Int), Czarostwo (Int), Koncentracja (Bd), Profesja (Rzt), Rzemiosło (Int), Wiedza (wszystkie kategorie, ujmowane oddzielnie) (Int) oraz Wróżenie (Int, umiejętność wyłączna).

Punkty umiejętności na 1. poziomie: (2+ modyfikator z Intelektu) x4.
Punkty umiejętności na każdym następnym poziomie: 2+ modyfikator z Intelektu.

Właściwości klasowe
    Biegłość w pancerzu i zbroi: Czarodziej nie zyskuje biegłości w używaniu pancerzy oraz tarcz, jednak biegle używa broni: pałka, sztylet, lekka i ciężka kusza oraz drąg. Pancerz jakiegokolwiek typu przeszkadza w wykonaniu gestów wtajemniczeń czarodzieja, co może spowodować niepowodzenie czarów (jeżeli mają komponent somatyczny). Zwróć uwagę, że kary z pancerza za zbroję cięższą niż skórzana odnoszą się do testów umiejętności Ciche poruszanie, Kradzież kieszonkowa, Równowaga, Skakanie, Ukrywanie, Upadanie, Wspinaczka i Wyzwalanie się. Także test otrzymuje karę -1 za każde 2,5 kilograma noszonego pancerza lub ekwipunku.
    Czary: Czarodziej potrafi rzucać czary wtajemniczeń. Jest ograniczony do pewnej liczby zaklęć każdego poziomu dziennie, zgodnie z poziomem klasowym. Czarodziej musi przygotowywać czary zawczasu, wysypiając się w nocy i poświęcając jedną godzinę na studiowanie księgi zaklęć. Podczas studiowania czarodziej wybiera jakie czary przygotować. Aby nauczyć się, przygotować lub rzucić czar, czarodziej musi mieć wartość Intelektu przynajmniej 10 + poziom czaru. Zaklęcia premiowe czarodzieja są oparte na Intelekcie. Skala Trudności rzutów obronnych przeciwko zaklęciom czarodzieja to 10 + poziom czaru + modyfikator z Intelektu czarodzieja.
W odróżnieniu od bardów i zaklinaczy, czarodzieje mogą znać nieograniczoną liczbę czarów.
    Dodatkowe języki: Czarodziej może użyć smoczego zamiast jednego z języków dodatkowych dostępnych mu ze względu na rasę, ponieważ wiele starożytnych tomów magii jest napisanych właśnie w smoczym i adepci magii często uczą się go podczas studiów.
    Chowaniec: Czarodziej może zyskać Chowańca. Czynność taka zajmuje jeden dzień i zużywa materiał magiczny o wartości 100 sz. Chowaniec to magiczne, niezwykle wytrzymałe zwierzę. To tak naprawdę magiczna bestia, a nie zwierzę. Stworzenie takie jest towarzyszem i służącym.
Czarodziej wybiera sobie rodzaj Chowańca. Kiedy wzrastają poziomy czarodzieja, jego Chowaniec również rośnie w siłę.
Jeśli Chowaniec umiera lub zostaje wypuszczony, pozbywający się go czarodziej musi wykonać rzut obronny na Wytrwałość (ST 15). Jeżeli rzut się nie uda, czarodziej traci 200 punktów doświadczenia na każdy poziom klasy. Udany rzut zmniejsza stratę o połowę. Suma ogólna PD czarodzieja nigdy jednak nie może spaść poniżej zera. Zabity lub wypuszczony Chowaniec nie może być zastąpiony przez rok i dzień. Zabity Chowaniec może być przywrócony z martwych, tak jak postacie, ale nie traci poziomu ani punktów Budowy, kiedy coś takiego się wydarzy.
    Zapisanie zwoju: Czarodziej posiada dodatkowy atut tworzenia przedmiotów - Zapisanie zwoju - który umożliwia mu stworzenie magicznego zwoju.
    Dodatkowy atut: Co pięć poziomów czarodziej uzyskuje dodatkowy atut. Atut ten musi być atutem metamagicznym, tworzenia przedmiotów, lub Mistrzostwem w czarach (patrz niżej).
Uwaga: Atuty te są dodatkiem do tych przyznawanych każdej postaci ze względu na uzyskiwanie poziomów, bez względu na klasy. Atuty uzyskiwane dzięki ogólnemu poziomowi postaci i początkowe dodatkowe atuty dla postaci ludzkich nie muszą być ani atutami matamagicznymi ani tworzenia przedmiotów.
    Księga czarów: Czarodzieje muszą codziennie studiować księgi czarów, aby przygotować swoje zaklęcia. Czarodziej nie może przygotować żadnego czaru nie umieszczonego w swojej księdze (z wyjątkiem czytania magii, które może przygotować z pamięci). Czarodziej zaczyna grę z księgą czarów zawierającą wszystkie 0-poziomowe zaklęcia czarodzieja plus trzy 1-poziomowe czary wybrane przez gracza. Na każdy punkt premii z Intelektu czarodzieja, księga czarów zawiera jeden dodatkowy 1-poziomowy czar. Za każdym razem, gdy czarodziej zyskuje nowy poziom, otrzymuje dwa nowe zaklęcia dowolnego poziomu lub poziomów, z jakich czary może rzucać (zgodnie z nowym poziomem). Czarodziej może także dodawać do swojej księgi zaklęcia znalezione w księgach innych czarodziejów.
    Mistrzostwo w czarach: Czarodziej może wybrać specjalny atut Mistrzostwo w czarach. Za każdym razem, kiedy czarodziej bierze ten atut, wybiera liczbę czarów równą modyfikatorowi z Intelektu (muszą to być czary już znane). Od tego momentu, czarodziej może je przygotowywać bez zaglądania do księgi czarów. Czarodziej zna te zaklęcia tak dogłębnie, że nie potrzebuje księgi czarów do ich przygotowania.


Czary czarodzieja ("Podręcznik Gracza", "Magia Faerunu", "Księga i Krew")

    0 poziom (sztuczki)